صــدفــــة

لقيت صَدَفة على الرملة
جريت و حضنتها بقوة
برعشة خوف و تنهيدة
و رجفة قلبى من جوة
هديت و فتحتها لوحدى
بشوق محبوس
و لهفة عمر دوّخنى
أتارى فى قلبها جمرة
بتحرق لمّا بتضوّى
حاولت ابعد بعيد عنها
جريت
أيوة
لكن فضلت بتندهلى
نويت اضعف
أعود و افتح بيبان الحلم
لكن رعبى ما رجّعنى
هربت و توهت فى العتمة
فى ليل النجم فيه عالى
صرخت و قلت مش عايز
لآلئ كدب بتلالى
مشيت و ارتحت
و فى عز السكون غنيت
لصَدَفة عمرى ما نسيتها
و حلم بعيد حلمته فى يوم
ندانى علشان يغرّقنى